Par Marc Verhamme
- Type Plastic
- Marque Revell
- Échelle 1/24
- Accessoires Pola, Preiser
Désolé, cet article est seulement disponible en Néerlandais. Pour le confort de l’utilisateur, le contenu est affiché ci-dessous dans une autre langue. Vous pouvez cliquer le lien pour changer de langue active.
Lijn 76 met kiekenskot en duivenpier
Verwering door toepassing van de “ZOUT-TECHNIEK”
De aanleiding om te beginnen aan dergelijk project is heel eenvoudig. Namelijk : Verwering en verouderings technieken.
Ik stelde mezelf de vraag ….zijn de technieken die beschreven worden op diverse fora en literatuur over het verweren ( wheateren – sic ) van militaire modellen dezelfde technieken die ik zou kunnen toepassen bij civiele projecten.
Het aanbod in de militaire modelbouwwereld van technieken om te verweren – aan te passen – te modificeren – te camoufleren – te “verbeteren…” — dan heb ik de Engelse terminologie (wheateren – chippen…..modulation techniques …enz…) nog weggelaten ,….is gigantisch groot.
Zo groot zelfs dat je door het bos de bomen niet meer dreigt te zien…. Maar en dat dient zeer zeker gezegd te worden …ook enorm interessant.
( het commerciële aspect ervan even terzijde gelaten…)
Laat ik dit maar eens proberen…..
Ok …Op zoek naar een geschikt project.
Je ziet heel wat voertuigen rondrijden bij ons die vol stof en modder zitten , voornamelijk grote vrachtwagens en werfwagens….. Dit is misschien een idee.
Ook de gewone auto komt in aanmerking….Veel auto’s ( ook recentere wagens ) met nogal wat roestplekken en beschadigingen.
Daar zou ook iets in kunnen zitten….
Maar mijn inspiratie is vrijwel onmiddellijk opgeflakkerd bij de lancering van “The London bus “( een paar jaar terug ).
Een diorama waarin een Retro London Bus is verwerkt en waarin ik mezelf voor 100 % zou kunnen uitleven in het verweren – verroesten en een nieuw leven geven aan een statisch model.
De helrode blinkende kleur van dergelijke nieuwe bussen was een echte uitdaging om dit te gaan ‘wheateren” – verweren.
De combinatie London bus in 2012 met het kiekenskot en duivenkot van Farmer Mc Donald zou het worden.
Here it is :
The chicken farm ….
Busline 76 Victoria Station – Waterloo LONDON It’s final destination.
Een woordje geschiedenis – facts en figures :
- Productie gestart in 1956 (mijn geboortejaar ?!?!)
- Twee types motoren : – 9,8 l Leyland motor 6 cyl- 9,6 l Scania motor 6 cyl.
- Er zijn er ongeveer 2000 van gebouwd waarvan er nu nogongeveer een 1000-tal van bestaan
- Oorspronkelijk moesten ze 17 jaar meegaan
Maar sommigen deden ze zelfs meer dan 50 jaar over. - 88 zitplaatsen. Meerdere staanplaatsen.
- Stalen constructie alhoewel later aluminium onderdelen werden toegevoegd. (in het frame)
Materialen
Bouwdoos REVELL The london bus Schaal 1/24
De tweede is een voor mij minder interessante versie . Scania engine maar met de Jacobs reclame.
De Leyland versie leende zich er uitstekend toe om te “wheateren”….Volgende keer laat ik mij echter wel inspireren om grote decoratieve plakkers te verweren.
POL A figuren 1/22,5 Kiekens 19,-€
Er zijn in totaal 15 kippen in de doos
-2 kraaiende hanen
-7 hennen waarvan 1 met kuikens -6 kuikens
Tot mijn grote verwondering waren ze reeds voorgeschilderd en moest ik derhalve enkel en alleen maar een beetje afwerken.en bijschilderen Alleen de felgroene plaatjes waarop de pootjes waren gegoten dienden te worden gecamoufleerd
Preiser 1/25 Elastolin Duifkes 6 duifkes voorgeschilderd 15,-€
Idem dito wat betreft afwerking
Preiser 1/25 handkarren en materialen
Ondergrond diorama :
-MDF plankje van 22mm dik
-Stro gemaakt van gedroogd gras en versnipperde raffia -overschotten van houten lattekes en kleine plankskes stoofhout
Bouwverslag
Eenmaal dat het idee vorm had gekregen in mijn hoofd -Ik wist wat ik ging plaatsen en waar het moest komen- heb ik de verschillende stappen minutieus gepland.
De inplanting van het duivenkot op ’t dak was een must voor mij.
Dit zou het geheel een levendige indruk geven.
Het moest met andere woorden niet zomaar een statisch model worden maar er zou een zekere dynamiek moeten van uitstralen.
Het spreekt voor zich dat ik ben begonnen met de London bus.
Het moet gezegd worden REVELL heeft met deze uitgave een mooi afgewerkt en uiterst gedetailleerd model uitgebracht.
Moeilijkheidsgraag 5.
Ttz … het is niet van ’t gemakkelijkste. Hoogste moeilijkheidsgraad….Je moet bij wijze van spreken 4 of 5 handen hebben om alles bijeen te houden terwijl je plakt en schildert tegelijkertijd.
Zeer duidelijke bouwhandleiding
Builen blutsen en schrammen
Het uiteindelijke resultaat wordt bepaald door wat je in je hoofd hebt.
Hoe het eruit ziet wordt bepaald van in het begin.
De bus moest op bepaalde plekken geschramd zijn en vol builen en blutsen. Dus ben ik begonnen met de brute onbehandelde plastiek te ‘ beschadigen’ alsof er een auto langs geschramd was.
Langs de lichten een paar deuken en blutsen.
Aangebracht met een scherp mes
( Soms doet het pijn om een mooi gemaakte sprue naar den duvel
te helpen )
Ik had op dit moment reeds besloten om de bus te laten zien vanaf de linkerkant.
M.a.w. om de bus op het diorama te plaatsen zodanig dat de linkerkant de meest zichtbare kant zou zijn.
Hier wordt gesuggereerd dat de bus een verkeersaccident heeft gehad waarbij een ander voertuig langsheen de zijkant is geschoven.
Schrammen aangebracht met een verhitte schroevendraaier om diepte te krijgen in de beschadigingen
De plaats waar het duivenkot moet komen heb ik uitgesneden.
Met dank aan mijn Dremelke met figuurzaag. Ook die plaats is uitgekozen aan de hand van mijn vooraf gedefinieerd idee
Primer
Alles wordt in een grondlaag gestoken.b T.t.z. de eerste laag is een grondlaag omdat we van plan zijn van diverse verflagen aan te brengen in het gehele verweringsproces. Uiteindelijk zullen er een 7-tal lagen worden aangebracht. Daarom is deze hechtingslaag zeer belangrijk.
Laatst de primer – aangeschaft bij Minitair in de nieuwe winkel in Gent – van Vallejo.
Diverse kleuren voor basislaag mogelijk
Echt waar . Zeer goede kwaliteit . Ultra fijne verfkorrel , zodat elk detail goed uitkomt
En tegelijkertijd goed gedekt is door de grondlaag. Aangebracht met verfpistool (airbrush in de volksmond )
Door het feit dat we diep in de plastiek hebben gekrast om de beschadigingen te maken is het inderdaad noodzakelijk om een fijne grondlaag te leggen
De reiniging van de airbrush gaat vlot met de bijgeleverde airbrush – cleaningset.(eveneens Vallejo) Indien niet voorhanden … een goede zeepoplossing
De roestlaag.
Om de uiteindelijke verroeste indruk te krijgen is het noodzakelijk om eerst een donkerbruine roestlaag aan te brengen. De ganse carrosserie van de bus word gespoten in Aqua hobby (Gunze) H17.
Dit had normaal gezien een matte bruine roestkleur moeten zijn. Per toeval glanzende verf genomen maar dit was dan ook niet zo belangrijk voor dit doel. In principe zou dit een donkerbruinechocoladeachtige kleur moeten zijn in een matte uitvoering. Nu ja….de volledige carrosserie…Natuurlijk enkel en alleen die plaatsen waar er zou moeten “verweerd ‘worden. Namelijk daar waar de beschadigingen aangebracht geweest zijn. Heb de glans eraf genomen door licht te brushen met een matte vernis van Vallejo.
Zout-techniek
En het is deze typische techniek die ik had willen oefenen met dit project.
Ik heb reeds diverse technieken geprobeerd om te wheateren, waaronder de geavanceerde haarlaktechniek van Gimenez. Echter zonder bevredigend resultaat.
Natuurlijk geldt hier ook weer het gezegde. Oefening baart kunst. Maar wat blijkt. Niet elke haarlak is dezelfde en ge weet nooit wanneer ge een goeie spuitbus haarlak hebt.
(sommige dure merken zijn slecht – en de goedkoopste kunnen soms veel beter zijn )
Daarom heeft Gimenez nu via AK interactive een klein flesje op de markt gebracht dat de perfect mix voor het toepassen van deze techniek zou hebben.
En daarom , beste vrienden, doe ik niet….. Peperduur en ook nog nergens te krijgen…Het is te commercieel aan ’t worden….Schaarste creëren om een hoge prijs te kunnen verantwoorden is niet aan mij besteed.
Daarom vind ik de zouttechniek een ideale oplossing voor eerder democratisch ingestelde modelbouwers zoals ik.
Het is goedkoop. Keukenzout is niet te duur.
En het is altijd en overal bij de hand. Gemakkelijk te stockeren.
Het wordt niet slecht en het stinkt niet. Alleen maar voordelen.
Het is met deze techniek ( en volgens mij de enige techniek ) waarmee je tegelijkertijd een reliëf creëert en ook afgebroken randen van opgehoogde verf waaronder roestvorming zich begint te manifesteren
OK…Ik neem dus een beetje keukenzout in een schaaltje en meng met een beetje water tot ik een homogeen papje krijg.
Liever te droog dan te nat. Het moet de korrelige structuur behouden.
Dit mengsel wordt dan met een spateltje of gewoon met de vingers op het model aangebracht.
Let wel . Enkel daar waar roestplekken voor ophoping van de lak zorgen op een carrosserie. je moet maar eens naar de auto van uw geburen gaan zien. Of naar de camions die ge tegenkomt op ’t straat.
Die natte zoutkorrels blijven heel goed kleven op de bruin gespoten onderlaag. Dit laten we dan maar goed drogen.
Eenmaal droog krijgen ze een heel vaste en harde structuur.
Het lakwerk
En dan….het eerste laagje ‘ Ferrari-rood ‘
Door het feit dat de kleur van de bus er ‘verschoten’ dient uit te zien, moest ik gradueel de verschillende aangepaste kleurlagen aanbrengen.
1° Verflaag : Tamiya X-7 . Ganzend rood .
Over de droge zoutkorrelstructuur heengespoten. Ik heb er voor gezorgd dat de hoeken en kanten ( randen van ramen ) goed ingespoten waren . ‘t Is te zeggen een beetje meer lak want daar is de veroudering het minst zichtbaar. Op de foto is goed te zien dat de eerste “rode X-7 glanzende laklaag zo gespoten is dat ze niet volledig hoeft te dekken. Dit is trouwens de aangewezen techniek om te airbrushen. Namelijk diverse laagjes na mekaar spuiten. En zoals reeds gezegd volgt hierop een tweede laklaag met X-7 maar enkel in de hoeken en randen.
2° verflaag :
De twee laag is gespoten met Tamiya XF-7
Dezelfde rode ferari-kleur maar maat afwerking.
Heel lichtjes spuiten op de grote vlakken. Steeds lucht blijven geven en pas verf geven als je aan de te behandelen delen komt. ( Dit is airbrush-techniek , zie daarvoor andere artikels ) Hierop volgde dan een “ touch of yellow “ zoals dat heet. Namelijk de XF-7 een beetje gemengd met XF-3 ( geel mat ) . Deze rode lakkleuren hebben de neiging om een beetje oranje uit te slaan met het ouder en matter worden. En hier wederom een iets kleiner deel van de ‘vlakken ‘ ingekleurd. Mengverhouding ongeveer 1/4
Eenmaal voldoende gedroogd ( vrij vlug – een tweetal uurtjes ) volgden dan drie lagen waarbij het rood – gele mengsel ( 1/4) steeds werd aangelengd met een beetje Mat wit ( XF-2 van tamiya.) Op diverse plaatsen meerder lagen aangebracht.
Verwijderen van de zoutkorrels
Het ingedroogde zout heeft er nu een aantal dagen opgelegen en is diverse keren overschilderd. Ik was heel benieuwd naar het resultaat wanneer ik die er zou afkrabben. Sommige zoutklontertjes dienden zeer minutieus en strategisch te blijven zitten. Daar waar het roest zich ophoopte en blazen vormde onder de lak van de carrosserie. (zie foto ) De overgang van de gebogen carrosserie naar de wieloverkappingen is nog steeds met zout gevuld….en dat blijft zo zitten. Daar waar het zout is afgeborsteld en afgekrabd komt de onderste bruin geverfde laag tevoorschijn Zoutkorrels zijn verwijderd met harde borstel en vod. Op sommige plekken moest ik heel hard wrijven en borstelen. Zout kan verdorie goed ingekoekt zitten.
Hieronder nog een paar foto’s van het uiteindelijke resultaat. De afgekrabde korrels laten de onderste bruine ( eigenlijk donkerbruine) roestlaag zien ( zie een paar stappen hierboven ) En heel soms komt er nog ene metaalglans tevoorschijn door ene beetje dieper te schrobben.
Daar waar de zoutkorrels blijven plakken en afgebroken zijn van de andere korrels krijg je de suggestie van een opgeblazen roestplek…… En dit , beste vrienden is wat ik uiteindelijk wou bereiken QED ( Quod erat demonstrandum )
De beschadigde bus ( de geschramde en gebutste linker voorzijde ) komt nu goed uit. De roestbruine onderkleur is bijzonder geslaagd en mijn verschillende laklagen hebben mekaar bijzonder goed aangevuld. Ik was en ben nog steeds een tevreden man.
Afwerking binnenzijde
Tijdens deze carrosserie werkzaamheden heb ik natuurlijk niet stilgezeten en de binnenzijde van de bus verder afgewerkt natuurlijk.
Accessoires
De rest van de accessoires wordt gemaakt . Heerlijk om samen te stellen. De Preiser kippen, duifjes en handkarren zijn bijzonder goed gedetailleerd en afgewerkt.
Diorama en ondergrond.
Stro en hooi is gemaakt van een mengeling van raffia ( een soort vlastouw ) en gedroogd gras. Dit gaf mij de goede verhouding om bij mijn 1/24 project te plaatsen. Het trapje voor het kippenhok en de contouren van de schuur zijn gewoon overschotjes van brandhout en modelbouwhout voor de scheepsmodelbouw. Het duivenhok is bedekt met een doek , gemaakt van cleenex papier in houtlijm gedrenkt ( verhouding 1/1 lijm – water ) De worteltjes en de patatjes van de boer in de mand op de kar zijn zelf gemoduleerd met putty van Tamiya
Het plankje waar de bus op moet komen te staan is een MDF plaatje van 40 / 20 cm.
Er zijn twee gaten in geboord om de twee extreme paaltjes van de schuur in te lijmen met houtlijm.
Daarna heb ik ongeveer om de 5 cm een houtvijs ingeboord . De reden daarvoor is dat de plaaster een betere hechting zou hebben aan het gladde oppervlak van het MDF plankje.
De rest is pas en plakwerk om toch maar de suggestie te kunnen geven van een oude vervallen schuur. Nadat de plaaster (Polyfila ) aangebracht is heb ik het ganse oppervlak bestrooid met een zeer fijnkorrelig mengsel om een beetje structuur aan te brengen aan de ondergrond.
Galerie
